سخن غزالی در لعن بر یزید
غزّالی از علمای بزرگ اهل سنت است. در دو کتاب "احیاء العلوم" و "کیمیای سعادت" باب مفصلی در باب آفات زبان دارد. در آنجا بیست آفت را می‌شمرد که یکی از آن‌ها لعنت کردن است. آنگاه وارد بحث لعن کردن یزید می‌شود. که آیا ما حق داریم یزید را لعن کنیم یا نه؟ استدلال او این است که ما یقین نداریم یزید فرمان به قتل امام حسین داده باشد. اگر یزید فرمان به قتل حسین داده باشد و شما او را لعن نکرده باشید گریبان شما را نمی‌گیرند. چون لعن کردن واجب نیست. اما اگر فرمان نداده باشد حتماً گریبان شما را می‌گیرند. بنابر این، احتیاط در لعن نکردن است.
مرحوم محدث کاشانی که کتاب احیاء العلوم غزالی را زنده کرد و کتاب مَحجّة البیضاء را نوشت وقتی که به اینجا رسیده جواب غزّالی را نداده است. می‌گوید بهتر است از این سخن غزّالی درگذریم. و جالب این است که برای اثبات لعن، فقط یک حدیث غیرموثق از امام علی آورده است که گفته می‌شود ایشان در قنوت می‌گفتند که خداوندا آن دو بت قریش را لعنت کن "اللهم العن صنمَی قریش" و منظور ایشان ابوبکر و عمر بوده است. اولاً اختلاف است که قنوت بعد از امام علی در نماز آمد. دوم اینکه معلوم نیست امیرالمؤمنین قنوت را فرصتی برای لعن قرار داده باشد به جای اینکه دعا کند. ثالثاً چنین دعایی که نیاز است مفادش را برای ما تفسیر کنند قابل اتکا نیست.
سروش، زیارت عاشورا، دقیقه ۴۷، برداشت آزاد
معاویه سرحلقه لعن بود
ای که گفتی بر یزید و آل او لعنت مکن
مرحوم محدث کاشانی که کتاب احیاء العلوم غزالی را زنده کرد و کتاب مَحجّة البیضاء را نوشت وقتی که به اینجا رسیده جواب غزّالی را نداده است. می‌گوید بهتر است از این سخن غزّالی درگذریم. و جالب این است که برای اثبات لعن، فقط یک حدیث غیرموثق از امام علی آورده است که گفته می‌شود ایشان در قنوت می‌گفتند که خداوندا آن دو بت قریش را لعنت کن "اللهم العن صنمَی قریش" و منظور ایشان ابوبکر و عمر بوده است. اولاً اختلاف است که قنوت بعد از امام علی در نماز آمد. دوم اینکه معلوم نیست امیرالمؤمنین قنوت را فرصتی برای لعن قرار داده باشد به جای اینکه دعا کند. ثالثاً چنین دعایی که نیاز است مفادش را برای ما تفسیر کنند قابل اتکا نیست.
سروش، زیارت عاشورا، دقیقه ۴۷، برداشت آزاد
معاویه سرحلقه لعن بود
ای که گفتی بر یزید و آل او لعنت مکن
+نوشته شده در شنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۹:۳۱ ب.ظ توسط اشرفی