نکات

این تو هستی که باید بر ما بگریی

آری ای زینب! مگو که در آن جا بر شما چه گذشت، مگو که دشمنانتان چه کردند، دوستانتان چه کردند. ای پیامبر انقلاب حسین! ما می‌دانیم، ما همه را شنیده‌ایم، تو پیام کربلا را به درستی گزارده‌ای. اما بگو ای خواهر! بگو ما چه کنیم؟ لحظه‌ای بنگر که ما چه می‌کشیم. دمی به ما گوش کن تا مصائب خویش را با تو بگوییم. این تو هستی که باید بر ما بگریی!
دکتر علی شریعتی، پیروان علی و رنج‌هایش، صفحه 16، برداشت آزاد
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۴۲ ب.ظ توسط اشرفی  

عوام متعصب

در سه جبهه می‌جنگد. صفین، نهروان و جمل. در این سه جبهه این سه نیرو هستند. دوست خیانتکار، دشمن رویاروی، عوام متعصب. و می‌بینیم در نهایت، علی به شمشیر گروه سوم کشته می‌شود.
پیروان علی و رنج هایش، دکتر علی شریعتی، صفحه ۷، برداشت آزاد
مستزاد عوام
مسلم در میان عوام
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۲:۳۹ ب.ظ توسط اشرفی  

سیلی به صورت خود

علی(ع) بزرگ‌تر از آن است که از رنج خویش بنالد. وقتی در جنگ احد و حنین و بدر، در برابر کفر قرار می‌گیرد، می‌غرّد، اما وقتی در میان شیعیان خود در مسجد کوفه خلیفه است، فریادهایش را می‌شنوی که از شدت خشم و ناتوانی و درد، به صورت خود سیلی می‌زند.
دکتر شریعتی، پیروان علی و رنج‌هایش، صفحه ۴، برداشت آزاد
ثمّ ضرب على لحيته الكريمة
من از دو کار نفرت دارم
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۲:۳۴ ب.ظ توسط اشرفی  

رنج علی(ع) بعد از شهادت

علی بعد از مرگش رنجی بزرگ تر دارد. و آن رنج ما هستیم، ما! اگر به شمشیر آن متعصب ساده لوح بی شعور کشته شد و توانست بگوید فزت و رب الکعبه، از رنج ما هنوز نجات پیدا نکرده است. از رنج انتصاب او به ما و انتصاب ما به او.
پیروان علی و رنج هایش، دکتر شریعتی، صفحه8 برداشت آزاد
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۲:۳۳ ب.ظ توسط اشرفی  

سکوت علی(ع)

از سی و سه سالگی بیست و پنج سال دم نمی‌زند. همه‌ی‌ این‌ها به کشاورزی و تدوین قرآن در خانه می‌گذرد تا اسلام که به شمشیر او و فداکاری‌های او قوام پیدا کرده سالم بماند. این فرزندش! ولو در دست یک مادر غاصب!
پیروان علی و رنج هایش، دکتر شریعتی، صفحه ۶، برداشت آزاد
آغاز سکوت علی(ع)
دوره دوم زندگی علی
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۳۶ ب.ظ توسط اشرفی  

محافظه کار و انقلابی

در طول بیست و پنج سال خانه‌نشینی، محافظه کار بود اما از روزی که زمام یک امپراطوری بزرگ را به دست گرفت انقلابی شد. در صورتی که انسان‌ها عکس آن را طی می‌کنند یعنی قبل از کار انقلابی‌اند، وقتی روی کار می‌آیند محافظه کار می‌شوند.
پیروان علی و رنج‌هایش، دکتر شریعتی، صفحه۶ برداشت آزاد
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۳۶ ب.ظ توسط اشرفی