به سن بلوغ سن تکلیف میگوییم تا بالغ متوجه تکلیف خود شود. کسانی به غلط گفتهاند به جای سن تکلیف بگوییم سن حقوق! چون بالغ به سنی رسیده است که باید حقوقش را مطالبه کند. اما مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملكی تبریزی در كتاب شریف المراقبات میفرمایند بالغ به سن تشریف رسیدهاند. روزه تکلیف نیست تشریف است. وقتی میگوییم سن حقوق، یعنی طلبکار و ناسازگار و جنجالی اما وقتی میگوییم سن تشریف، یعنی عزیز و محترم و مکرم! الصّوم لیس تكلیفاً بل تشریف
مرحوم محمدتقی جعفری در سال ارتحال میرزا جواد ملکی تبریزی به دنیا آمد. معظم له در جلد سیردهم ترجمه و تفسیر نهج البلاغه میفرمایند: ای رهگذر حیات که از گذرگاه پر از مناظر زیبای دنیا میگذری و بیش از آنکه راه پیش پایت را ببینی، زیباییهای اطرافت را میبینی! لختی در این مسیر توقف کن و برای یک بار هم که شده بیندیش! چه کسی میداند؟ شاید همین رویارویی با خویشتن، مسیرت را عوض کند! ترجمه المراقبات، دکتر کریم فیضی، صفحه ۴۴، برداشت آزاد [اینجا] لحظهای فرما درنگ درآی تا صانع بینی هر کس به تماشایی رفته است به صحرایی
+نوشته شده در سه شنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۴:۱۶ ب.ظ توسط اشرفی
میرزا جواد ملکی تبریزی میفرماید: بعد از دو سال تلمذ در محضر آخوند همدانی، روزی عرض کردم من در سیر خود به جایی نرسیدم. آخوند اسمم را پرسید! تعجب کردم؛ گفتم مرا نمیشناسید؟ من جواد ملکی تبریزی هستم. فرمود با فلان ملکیها نسبتی دارید؟ من چون از آنها بدم میآمد، انتقاد کردم. آخوند برآشفت و گفت: هر وقت توانستی کفش مخالفین خودت را جفت کنی، خودم به سراغت میآیم. میرزا جواد رفته رقته محبت کرد تا جایی که کفش آنها را پیش پایشان جفت کرد و رفع کدورت فامیلی شد. آخوند او را ملاقات کرد و فرمود: دستور تازهای نیست. باید حالت اصلاح شود. مفتاح الفلاح شیخ بهایی برای عمل خوب است. ترجمه المراقبات، دکتر کریم فیضی، صفحه ۱۸، برداشت آزاد [اینجا] دیگر نامه بنی صدر را نمیخوانم دستی که شایسته بوسیدن است
+نوشته شده در سه شنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۵۱ ق.ظ توسط اشرفی
مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملکی رضوان الله تعالی علیه میفرمایند ذیالقعده که ماه نشستن از جنگ با دشمنان خدا است، به طریق اولی بایستی ماهی باشد که انسان مراقب باشد مبادا دچار محاربۀ با خدای متعال بشود. و این عمل معروف یکشنبۀ ذیالقعده را ایشان در المراقبات ذکر میکنند. فرصتی است برای ما، برای مردم که انشاءالله از برکات این ماه که آغاز سه ماه متوالی حرام است بهره ببریم. ماه ذیالقعده، ماه حضرت ثامنالحجج سلاماللهعلیه هم هست که ولینعمت همه، بخصوص ما ایرانیها هستند. [اینجا] [صدا] گر مراقب باشی و هوشیار تو
+نوشته شده در دوشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۱۷ ق.ظ توسط اشرفی
مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملكی تبریزی در كتاب شریف "المراقبات" برای گرسنگی و تشنگی كه مؤمنین در ماه رمضان خودشان را ملتزم به آن میدانند، فوائد متعددی را بیان میكنند كه متّخَذ از روایات و برخاسته از دل نورانی این مرد بزرگ است. از جملۀ آنها، یا اهمّ آنها - كه ایشان خودشان میگویند این خاصیت از همه مهمتر است - این است كه میگویند این گرسنگی و تشنگی یك صفایی به دل میبخشد كه این صفای قلبی زمینه را برای تفکّر فراهم میكند كه "تفكّر ساعة خیر من عبادة سنة"؛ این تفكّر از نوع تفكرِ مراجعه به باطن و روح و دل انسان است كه حقایق را روشن میكند و باب حكمت را به روی انسان میگشاید. [اینجا] این دهان بستی دهانی باز شد چند شبها خواب را گشتی اسیر
+نوشته شده در جمعه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۴۶ ق.ظ توسط اشرفی
مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملكی تبریزی در كتاب شریف "المراقبات" میفرمایند: روزه یك هدیۀ الهی است كه خدای متعال این را به بندگان خود و به مؤمنین هدیه كرده است. تعبیر ایشان این است كه: "الصّوم لیس تكلیفاً بل تشریف"؛ روزه را به چشم یك تكلیف نگاه نكنید؛ به شكل یك تشریف و تكریم نگاه كنید، كه "یوجب شكرا بحسبه"؛ خودش مستوجب شكر است. [اینجا] تکلیف یا حقوق؟
+نوشته شده در جمعه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۳۵ ق.ظ توسط اشرفی