+نوشته شده در پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۳:۳۱ ق.ظ توسط اشرفی
حضرات معصومین صلوات الله علیهم اجمعین فرموده‌اند: قبورنا قلوب من والانا؛ نفرموده‌اند: قبورنا فی قلوب من والانا؛ کل قلب محل حضور آن بزرگواران است.
علامه حسن زاده آملی در کتاب هزار و یک نکته در نکته هفتصد و پنجاه و دوم
قبر مرحوم الهی قمشه‌ای کجاست؟
+نوشته شده در پنجشنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۱۷ ب.ظ توسط اشرفی
ولى مقدّس عاقل باش!
بِس بِسى مباش كه سُخریۀ اين و آن مى‌شوى!
فرزانه باش و ديوانه!
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۸۹، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۸:۴ ق.ظ توسط اشرفی
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:
خداوند تبارك و تعالى مى‌فرمايد:
كسى که وضويش باطل شود و وضو نگیرد، به من جفا كرده است.
كسى كه وضو بگیرد و دو ركعت نماز نخواند، به من جفا كرده است.
كسى كه نماز بخواند و دعا نکند، به من جفا كرده است.
كسى كه دعا کند و اجابت نكنم، من به او جفا كرده‌ام و منِ پروردگار جفا كار نيستم.
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۷۴، برداشت آزاد [
اینجا]
نماز بعد از وضوی مستحبی
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۷:۴۴ ق.ظ توسط اشرفی
انسان كارى مهم‌تر از خودسازى ندارد. ساختن هر چيز متناسب با همان است. ديوار را سنگ و گل می‌سازد، انسان را علم و عمل! انسان تا به لقاء الله نرسد، به كمال مطلوب نايل نرسیده است. اما نفس رهزن است و بايد مراقب بود. حكيمان گفته‌اند كه اگر نفس را مشغول ندارى، او تو را به خود مشغول مى‌كند.
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۵۵، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۵:۴۲ ق.ظ توسط اشرفی
برادرم مواظب باشد كه بى‌طهارت نباشد و هر وقت كه وضو گرفت، تا برايش مقدور است دو ركعت نماز بخواند و مى‌تواند اين دو ركعت‌هاى بعد از وضوها را به جاى نوافل يوميه قرار دهد.
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۵۳، برداشت آزاد [
اینجا]
پروردگار جفا نمی‌کند
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۵:۱۶ ق.ظ توسط اشرفی
وضو به چهار عضو سر، رو، دست و پا اختصاص يافت. زيرا آدم اول روى به درخت گندم كرد و با پاى برفت و به دست از درخت گندم باز كرد و بر سر نهاد و نزد حوّا آورد. خداوند فرمود اين چهار عضو گناه‌كار را تطهير كنند.
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۴۸، برداشت آزاد [
اینجا]
ابن القضاعى، ترك الإطناب فى شرح الشهاب، صفحه ۱۵۱، با اندكى تصرف
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۳:۳۴ ق.ظ توسط اشرفی
بدان‌كه خدا حالتى مى‌دهد تا به اولياءالله شبيه شوى و بگويى:
أَنِّي مَسَّنِيَ اَلضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرّٰاحِمِينَ
اميد است كه ظاهر به باطن گرايد و مَجاز پل حقيقت شود.
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۲۹، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱:۱۵ ق.ظ توسط اشرفی
صَمت، خاموشى است
جوع، گرسنگى
سَهَر، بيدارى
خلوت، گوشه گيرى
ذكر به دوام، هميشه به ياد حق بودن!
در چهارتای اوّل، خير الأمور أوسطها و در پنجمى خوشا آنان‌كه دايم در نمازند.
الَّذِينَ هُمْ عَلىٰ صَلاٰتِهِمْ دٰائِمُونَ
مبادا خواجه غافل بخورد و غافل بخوابد كه به قول عارف همه‌دانِ همدان، باباطاهر عريان:
هر آن كو غافله غافل خوره تير
مجموعه آثار حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۲۵، برداشت آزاد [
اینجا]
تا حالا شکار رفتی؟
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۵۲ ق.ظ توسط اشرفی
در شب سَهَر دارد يا نه؟
سهرش در احياى سحر است يا افشاى سَمَر؟
حبیبم! دغل‌دوستان گرفتارت نکنند!
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۲۱، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۲۵ ق.ظ توسط اشرفی
حبيبم! دل پردردى می‌خواهم که درمانش داروى سوز و گداز عطّار عشق باشد.
دل بى‌درد پاره‌اى گوشتِ سرد است؛ نه جان دارد نه جانان!
برادرم! اگر درد دارى، يكى از نام‌هاى شريف خداوند طبيب است. به قول حافظ:
عاشق كه شد كه يار به حالش نظر نكرد
اى‌خواجه درد نيست وگرنه طبيب هست
هر كه درد دارد روزها كوكو مى‌كند و شب‌ها هوهو!
گاهى در نماز و نياز است و گاهى در سوز و گداز
با دردمندان باش اگرچه كم‌اند وَ قَلِيلٌ مِنْ عِبٰادِيَ الشَّكُورُ
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۲۰، برداشت آزاد [
اینجا]
چگونه مدرسه زندان را خراب می‌کند؟
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۱۱ ق.ظ توسط اشرفی
اى هم‌بازى اطفال، اى سرگرم قيل و قال، اى اسير اصطبل و علف، اى دور از سعادت و شرف، اى محروم از جنّت لقا، عمر به بى‌حاصلى و بوالهوسى گذشت. چه شود گر به خود آيى و ببينى چه كسى؟ چه كسى به در خانه‌ى دوست رفت و نا اميد برگشت؟
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۱۹، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۵۴ ب.ظ توسط اشرفی
نمی‌دانم روی از چه تافتی که به مِنای دوست شتافتی!
قربان حقيقتت كه تا بيدار شدى در راهِ ديدار شدى!
بيمارِ بيدار، پيش از آن‌كه دست از جان بشويد، طبيب طلبد و درمان بجويد.
برادرم! نعمت بيدارى، روزىِ هر بى‌سروپا نشود.
حالا كه آمدى، استقامت كن!
إِنَّ الَّذِينَ قٰالُوا رَبُّنَا اللّٰهُ ثُمَّ اسْتَقٰامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلاٰئِكَةُ...
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۱۱، برداشت آزاد [
اینجا]
+نوشته شده در چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۱۵ ب.ظ توسط اشرفی