نکات

حکم شراب در اخلاق

شراب خوردن خطای اخلاقی نیست. هیچکدام از علمای اخلاق چه مسلمان و چه نامسلمان، چه متدین و چه نامتدین در کتاب‌های اخلاقی خود نیاوردند که شراب خوردن کار ناروایی است. بیشتر بزرگان غیردینی که علمای اخلاق هم بودند، میخوارگی می‌کردند. از ارسطو و سقراط و افلاطون تا متکلمان و علمای مسیحی و یهودی و غیرهم که در میان آنها پارسایان هم کم نبودند، اینها چون این امر را گناه شرعی نمی‌دانستند، شراب می‌خوردند. خواجه نصیر طوسی هم که مسلمان شیعی است در کتاب اخلاق ناصری فصلی به عنوان شراب‌خواری دارد. [اینجا]
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه هفدهم، دقیقه ۰۹:۲۰، برداشت آزاد
غیبته منا ؟
گناه شرعی و گناه اخلاقی
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِر
+نوشته شده در سه شنبه ۵ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۴۴ ق.ظ توسط اشرفی | 

منزل چیست؟

مراد از منزل در این موضع، نه خانه‌ای است که از خشت و گل و سنگ و چوب کنند؛ بلکه مراد تألیفی مخصوص است که میان زن و شوهر و والد و مولود و خادم و مخدوم و متموّل و مال افتد. مسکن ایشان، چه از چوب و سنگ بوَد، چه از خیمه و خرگاه و چه از سایۀ درخت و غار و کوه!
خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، به تصحیح سیاوش خوشدل، صفحه ۲۰۹، برداشت آزاد
مدینه چیست؟
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۷:۴۸ ق.ظ توسط اشرفی | 

احتراز از اشعار امرؤالقیس

در تربیت فرزند باید از اشعار سخیف که بر ذکر غزل و عشق و شرب خمر مشتمل بوَد، مانند اشعار امرؤالقیس و ابونواس احتراز نمایند. و به جماعتى که حفظ آن را از ظرافت پندارند و گويند رقت طبع بدان اكتساب بايد كرد التفات ننمايند. چه امثال اين اشعار مفسد اجداث بود.
خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، صفحه ۱۸۳، برداشت آزاد [اینجا]
امروز روز خمر است و فردا روز امر
شیخ عبدالجواد ادیب نیشابوری
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۵۷ ق.ظ توسط اشرفی |