در بارۀ مثنوی از من پرسیدند: آیا خواندم مثنوی را برای همگان توصیه می‌کنید؟ گفتم: نحیر؛ با اینکه خودم تفسیر نوشتم. مردم در مقابل کتاب سه قسم هستند. یک قسم معلومات بالایی دارند. برای آن‌ها لازم است که بخوانند. اشکالات را می‌فهمند مطالب حقیقی را هم می‌فهمند . حیف است که نبینند. من با کمال ادب و احترام حدود صدتا اشتباه به مولوی یادداشت کردم. [
اینجا]
هر کسی را سیرتی بنهاده‌ام
+نوشته شده در شنبه ۱۶ دی ۱۴۰۲ ساعت ۸:۱۶ ب.ظ توسط اشرفی
خداوند به پیامبر(ع) فرمود: «ذکّر»! به یادشان بیاور که چه در درون دارند. امیرالمؤمنین(ع) در اوّلین خطبۀ نهج البلاغه فرمود: «لهم دفائن العقول»! سقراط گفت: «کار من قابلگی است»! ملای رومی هم قصۀ چینیان و رومیان را بیان کرد.
محمدتقی جعفری، عوامل جذابیت سخنان مولوی، صفحه ۲۹، برداشت آزاد
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۶:۱۸ ب.ظ توسط اشرفی
مولوی می‌گوید که آن حرف نهایی را نمی‌تواند بیان کند. زیرا جملات نهایی دیگر کار معلّمان بشری نیست. انسان است و درون خودش! می‌گوید من تو را به قلۀ معرفت رساندم؛ حالا این تویی که باید با زدودن رذائل اخلاقی چشم جان باز کنی تا بتوانی حرف آخر را بخوانی!
من تو را بردم فراز قلّه هان/بعد از آن تو از درون خود بخوان
محمدتقی جعفری، عوامل جذابیت سخنان مولوی، صفحه ۲۸، برداشت آزاد
اذیتم نکن حسینعلی
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۶:۱۶ ب.ظ توسط اشرفی
مولوی مغز شاگردانش را به آسیاب تشبیه می‌کند که باید دانه‌های معرفت را آسیاب کند تا بفهمد. زمانی که دید یکی از شاگردانش خوابیده، گفت: چون فشار آب زیاد است، سنگ آسیاب مغز مستمع را برده است.
چون در اینجا مستمع را خواب برد/ سنگ های آسیا را آب برد
محمدتقی جعفری، عوامل جذابیت سخنان مولوی، صفحه ۲۸، برداشت آزاد
رفتن این آب فوق آسیاستبگذارید بخوابد
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۶:۱۴ ب.ظ توسط اشرفی
یکی از شگفت انگیزترین عوامل جذابیت گفتار مولوی این است که بزرگ ترین مطالب را با بی اعتنایی و بدون بزرگ نمایی بیان می‌کند. مسائل با اهمیت را خیلی عادی بیان می‌کند بدون اینکه مثلاً بگوید برای این مطلب سال‌ها زحمت کشیده‌ام یا این مطلب خیلی با ارزش است. البته نمی‌گوییم گفتنش کبر است اما مولوی ذرّه‌ای به روی خود نمی‌آورد چون ظرفیت بالایی داشته است.
محمدتقی جعفری، عوامل جذابیت سخنان مولوی، صفحه ۲۶، برداشت آزاد
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۶:۱۳ ب.ظ توسط اشرفی
اگر چه عدّه‌ای از فضلا سعی دارند بگویند چون مولوی خیلی در سطح بالا بود، مثَل‌های رکیک او موجب می‌شود مردم در باره‌اش اشتباه نکنند اما این درست نیست؛ زیرا ممکن است یک شاعر معمولی از هنر ابتذال استفاده کند تا در جامعه برای خود جایی باز کند. در بارۀ مولوی هم اگر چه در بعضی مثل‌ها قبحش در آن مقامات بالا برداشته می‌شود ولی در چند مورد قابل اغماض نیست. به نظر من ایشان اشتباه کرده که مسائلی با این عظمت را با مثال‌هایی رکیک بیان کرده است. مثلاً در تأثیر موعظه بر قلب، نباید از داستان جوحی در مجلس زنان استفاده می‌کرد.
محمدتقی جعفری، عوامل جذابیت سخنان مولوی، صفحه ۲۴، برداشت آزاد
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۶:۱۲ ب.ظ توسط اشرفی