نکات

چو قانع شدی سیم و سنگت یکی است

شنیدی که در روزگار قدیم/ شدی سنگ در دست اَبدال سیم
نپنداری این قول معقول نیست/ چو قانع شدی سیم و سنگت یکی است [سعدی]
سروش، قرآن و انجیل، جلسه هجدهم، دقیقه ۳۴:۳۵، برداشت آزاد
نان جو در پیش من حلوا شود
+نوشته شده در سه شنبه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۶:۳۱ ب.ظ توسط اشرفی | 

آتشم من گر تو  را شک است و ظن

آزمون کن دست خود بر من بزن
وقتی آهن در کوره گداخته می‌شود، لاف آتش بودن می‌زند. بله؛ آهن می‌تواند آتش‌گونه بشود اما آتش نمی‌شود.
آتشِ چه؟ آهنِ چه؟ لب ببند/ ریش تشبیه و مشبِّه را بخند [مولوی]
سروش، قرآن و انجیل، جلسه دوازدهم، دقیقه ۵۸:۲۰، برداشت آزاد
+نوشته شده در یکشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۴:۱۵ ق.ظ توسط اشرفی | 

توکل یعنی اعتماد

توکّل به این معنا نیست که ما بنشینیم تا خدا روزی ما را از سقف بیندازد. توکّل یعنی اعتماد؛ درست مثل اینکه شما نزد کاسبی بروید؛ دوتا اعتماد باید به او داشته باشید تا حسن معامله صورت بگیرد. یکی اعتماد به خود کاسب، یکی هم اعتماد به ترازوی کاسب؛ این دو اعتماد اگر نباشد اساس تجارت و بازرگانی به هم می‌خورد.
سروش، قرآن و انجیل، جلسه هجدهم، ساعت: ۰۱:۲۷:۲۹ برداشت آزاد
من: اعتماد به کاسب از اعتماد به ترازو کفایت می‌کند.
اول العلم معرفة الجبار
+نوشته شده در جمعه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۳:۱۹ ق.ظ توسط اشرفی |