هزار گونه بلنگم به هر ره‌ام که برند
لازم نیست وقتی با دوستمان صحبت می‌کنیم از او چیزی بخواهیم. این خواستن در واقع یک استثناء است. وقتی کسی را دوست داریم دلمان می‌خواهد با او حرف بزنیم. نفس این سخن گفتن مطلوبیت دارد. غیر از این است؟ برای رفتن به منزل دیگران پایم درد می‌کند، نمی‌روم! اما برای رفتن به منزل دوست تُرک‌تاز کنم! مولوی می‌گوید:
هزار گونه بلنگم به هر ره‌ام که برند/ رهی که آن به سوی توست ترک‌تاز کنم
خیال کعبه چنان می‌دواندم به نشاط
هزار گونه بلنگم به هر ره‌ام که برند/ رهی که آن به سوی توست ترک‌تاز کنم
خیال کعبه چنان می‌دواندم به نشاط
+نوشته شده در یکشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۱۶ ق.ظ توسط اشرفی