نکات

آه کردم چون رسن شد آه من

آه کردم چون رسن شد آه من/گشت آویزان رسن از چاه من
آن رسن بگرفتم و بیرون شدم/ شاد و زفت و فربه و گلگون شدم
در بن چاهی همی‌ بودم زبون/ در همه عالم نمی‌گنجم کنون
آفرین‌ها بر تو بادا ای خدا/ ناگهان کردی مرا از غم جدا [مولوی]
ما ز بالاییم و بالا می‌رویم
به معراج برآیید چو از آل رسولید
از بالا به بالای کانت
سودای سربالا
باران که در لطافت طبعش خلاف نیست
انّ الله لایستحیی ...
درمان غم
+نوشته شده در چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۶:۳۸ ب.ظ توسط اشرفی