حاجت کوچک را هم از خدا بخواهید
در روایت است که حتّی بندِ کفش خود را از خدا بخواهید. دل را متوجه خدا کنید و بگویید پروردگارا به من برسان! رساندنش به این ترتیب است که پول را در جیب بگذارید، سر کوچه بروید و از مغازه بخرید. اگرچه به درِ مغازه رفتید، پول دادید و بند کفش خریدید اما باز هم آن را خدا به شما داد. اگر خدای متعال کمک نکند، امکان ندهد، نیرو ندهد، فکر ندهد، ابتکار ندهد و وسایل را جور نیاورد، همان بندِ کفش هم به دست ما نخواهد رسید. اگر شما به قصد خریدنِ بند کفش از خانه بیرون آمدید، در راه جیبتان را زدند یا پولتان گم شد و یا مغازه مورد نظر بسته بود و یا در بین راه حادثه مهمّی پیش آمد که مجبور شدید برگردید، بند کفش گیرتان نیامده است.
یکی از عللِ این‌که گفته‌اند حاجات کوچک را هم از خدا بخواهید، این است که به حوائج و عجز و حقارت و تهیدستی خودمان توجّه پیدا کنیم تا ببینیم که چقدر تهیدستیم. بگذارید این منِ دروغین بشکند که این «من» انسان را بیچاره می‌کند.
آداب روزه داری، آیت الله خامنهای، صفحه ۱۱۰، برداشت آزاد [اینجا]
یکی از عللِ این‌که گفته‌اند حاجات کوچک را هم از خدا بخواهید، این است که به حوائج و عجز و حقارت و تهیدستی خودمان توجّه پیدا کنیم تا ببینیم که چقدر تهیدستیم. بگذارید این منِ دروغین بشکند که این «من» انسان را بیچاره می‌کند.
آداب روزه داری، آیت الله خامنهای، صفحه ۱۱۰، برداشت آزاد [اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۸ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۱۳ ق.ظ توسط اشرفی