قیس بن مسهّر صیداوی
امام نامه‌ای توسط قیس برای سران شیعۀ کوفه فرستاد. وقتی قیس نزدیک کوفه رسید، حصین بن نمیر که رئیس دژخیمان جلّاد ابن زیاد بود، او را دستگیر کرد. قیس بیدرنگ نامه امام را بیرون آورد و پاره کرد، حصین او را به کوفه نزد ابن زیاد برد. ابن زیاد گفت: یا نام کسانی را که حسین به آنان نامه نوشته بود بگو یا بالای منبر حسین و پدرش و برادرش را لعنت کن، یا قطعه قطعه‌ات می‌کنم. قیس منبر رفت. بر علی و حسن و حسین علیهما السّلام رحمت فرستاد و عبید اللَّه بن زیاد و پدرش، و همچنین ستمگران بنی امیّه را لعنت کرد، و خود را به مردم معرفی کرد. ابن زیاد دستور داد، قیس را بالای دار الاماره بردند و از آنجا به زمین انداختند. خبر شهادت قیس به امام رسید. امام گریه کرد و عرض کرد:
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لَنَا وَ لِشِيعَتِنَا مَنْزِلًا كَرِيماً وَ اجْمَعْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ فِي مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِكَ [اینجا]
امام نامه فوق را به قولی در منزلگاه حاجز فرستاد.
قیس در زندان ابن زیاد
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لَنَا وَ لِشِيعَتِنَا مَنْزِلًا كَرِيماً وَ اجْمَعْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُمْ فِي مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِكَ [اینجا]
امام نامه فوق را به قولی در منزلگاه حاجز فرستاد.
قیس در زندان ابن زیاد
+نوشته شده در شنبه ۱۵ دی ۱۳۹۷ ساعت ۲:۴۳ ق.ظ توسط اشرفی