خطبه امام سجاد در بازگشت به مدینه
بشیر می‌گوید: مردم مرا رها کردند و سیل آسا به طرف امام سجّاد رهسپار شدند، سوار بر اسب شدم و به طرف آنها شتافتم. دیدم همه جا پر از جمعیّت بود. پیاده شدم و از روی دوش مردم خود را به نزدیک در خیمه امام سجّاد رساندم. حضرت از خیمه بیرون آمد و با دستمالی اشک چشمانش را پاک می‌کرد. پشت سرش خادمش می‌آمد و چهارپایه آورد و بر زمین نهاد، امام سجّاد روی آن نشست، در حالی که بی‌اختیار می‌گریست، مردم از هر سو شیون و ضجّه می‌زدند و به امام سجّاد تسلیت می‌گفتند. حضرت با دست اشاره کرد که ساکت شوید، جوش و خروش آنها فرو نشست، آنگاه امام خطبه خواند. [اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۲۲ دی ۱۳۹۷ ساعت ۶:۱۳ ب.ظ توسط اشرفی