استحسان مؤلف در باره امام سجاد
امام سجّاد و همراهان به مدینه وارد شدند. امام به منازل خویشان و مردان خود نگاه کرد، دید آن خانهها با زبان حال خود ناله و ندبه میکنند و سراغ سروران خود را از امام میگیرند.
هر کدام با زبان حال میگوید: آن رادمردان، همدم شب و روز من بودند. نور شبهای تاریک من بودند. خورشید و ماه من بودند... [اینجا]
هر کدام با زبان حال میگوید: آن رادمردان، همدم شب و روز من بودند. نور شبهای تاریک من بودند. خورشید و ماه من بودند... [اینجا]
+نوشته شده در شنبه ۲۲ دی ۱۳۹۷ ساعت ۶:۵۴ ب.ظ توسط اشرفی