کُمیت و دِعبِل خُزاعی
در آن وقت مرثيه‌گوها مثل مرثيه‌گوهای حالا نبودند. «كميت» مرثيه‌گو بود «دِعبِل خُزاعی» مرثيه‌گو بود. همان دعبل خزائی كه گفت: پنجاه سال است كه من دار خودم را به دوش كشيدهام. او طوری مرثيه می‌گفت كه تخت خلفای اموی و عباسی را متزلزل می‌کرد. کمیت یک قصیده که می‌گفت دنیا را متزلزل می‌کرد.
حماسه حسینی، مرتضی مطهری، چاپ صدرا، جلد ۱، صفحه ۲۱، برداشت آزاد
حماسه حسینی، مرتضی مطهری، چاپ صدرا، جلد ۱، صفحه ۲۱، برداشت آزاد
+نوشته شده در جمعه ۲۶ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۳:۴۰ ب.ظ توسط اشرفی