لا يملك الا الدّعاء
انسان هر چه دارد از خداست الا فقر و ناداری! تنها چیزی که انسان از خودش دارد نداشتن است. این جمله از دعای کمیل که حضرت به ما آموخت تا بگوییم اِغْفِرْ لِمَنْ لا يَمْلِكُ إلاّ الدُّعاءَ نه یعنی انسان فقط دعا را دارد. دعا یعنی اظهار نداری؛ یعنی من هیچ ندارم مگر نداری؛ هیچ ندارم مگر بیچارگی؛ کار مستثنی این است که مستثنی منه را بشکند اما در اینجا تأکید مستثنی منه است.
آیت الله جوادی آملی، شرح مناجات شعبانیه، جلسه اول، دقیقه ۱۶، برداشت آزاد [اینجا]
آیت الله جوادی آملی، شرح مناجات شعبانیه، جلسه اول، دقیقه ۱۶، برداشت آزاد [اینجا]
+نوشته شده در سه شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۹ ساعت ۹:۱ ب.ظ توسط اشرفی