ناشناخته بودن امام حسین (ع)
وجود مبارک سیّدالشّهدا (ع) را قبل از نهضت کربلا کسی نمی‌شناخت. یک خبر تلخی را مرحوم ابن بابویه قمی (رضوان الله علیه) در کتاب شریف توحید نقل می‌کند که در مجلسی ظاهرا نافع بن ازرق در محضر حسین بن علی (ع) سؤالی را از ابن عباس پرسید و امام جواب داد. نافع ارزق در کمال جسارت به سالار شهیدان عرض کرد آقا شما چرا جواب دادید؟ من که از شما سؤال نکردم. بعد ابن عباس ناچار می‌شود امام را معرفی کند که حسین بن علی هم فاضل است. در همه روایاتی که از ائمه در فقه ما رسیده، روایات سیدالشهدا (ع) از شمار انگشتان تجاوز نکرده است. او را به عنوان فقیه نمی‌شناختند. درِ منزل او را با تبلیغات بستند. مردم هم اگر سؤالی داشتند از بیگانگان می‌پرسیدند. بعد از اینکه امام (ع) قیام کرد و امویان منقرض شدند و دوران انتقال قدرت از اموی به عباسی رسید وجود مبارک امام باقر و امام صادق (سلام الله علیهما) قدرتی پیدا کردند تا مذهب جعفری منتشر شد.
آیت الله جوادی آملی، محرم ۱۴۴۱-۱۳۹۸، جلسه اول، دقیقه ۱۴:۵۰، برداشت آزاد [اینجا]
آیت الله جوادی آملی، محرم ۱۴۴۱-۱۳۹۸، جلسه اول، دقیقه ۱۴:۵۰، برداشت آزاد [اینجا]
+نوشته شده در چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۴۲ ق.ظ توسط اشرفی