بازم از نو خم ابروی کسی در نظر است
بازم از نو خم ابروی کسی در نظر است/سَلخ ماه دگر و غُرّۀ ماه دگر است
آنکه در باغ دلم ریشه فرو برده ز نو/گرچه نوخیز نهالیست، سراپا ثمر است
طوطی ما که به غیر از قفس تنگ ندید/این زمان بال فشان بر سر تَنگ شکر است
بشتابید و به مجروح کهن مژده دهید/که طبیب آمد و در چارۀ ریش جگر است
آنکه بیند همه عیبم نرسیدست آنجا/که هنرها همه عیب و همه عیبی هنر است
از وفای پسران عشق مرا طالع نیست/ورنه از من که در این شهر وفادارتر است ؟
وحشی عاقبت اندیش از آن سو نروی/که از آن چشم پر آشوب رهی پرخطر است [وحشی]
آنکه در باغ دلم ریشه فرو برده ز نو/گرچه نوخیز نهالیست، سراپا ثمر است
طوطی ما که به غیر از قفس تنگ ندید/این زمان بال فشان بر سر تَنگ شکر است
بشتابید و به مجروح کهن مژده دهید/که طبیب آمد و در چارۀ ریش جگر است
آنکه بیند همه عیبم نرسیدست آنجا/که هنرها همه عیب و همه عیبی هنر است
از وفای پسران عشق مرا طالع نیست/ورنه از من که در این شهر وفادارتر است ؟
وحشی عاقبت اندیش از آن سو نروی/که از آن چشم پر آشوب رهی پرخطر است [وحشی]
+نوشته شده در جمعه ۲۶ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۴:۲۱ ب.ظ توسط اشرفی