فرار از روزه
زهرا مصطفوی فرزند حضرت امام خمینی(ره) نقل می‌کند:
تابستان حدود چهل سال پیش در قم ساکن بودیم. در چله تابستان ماه مبارک رمضان شروع شد و خواهر بزرگم که خیلی ضعیف و لاغر بود، نه ساله شد و باید روزه می‌گرفت. او پس از افطار کردن اولین روزه‌اش به آقا گفت: من فردا روزه نمی‌گیرم. آقا دنبال یکی از دوستانشان فرستادند و گفتند: امشب این‌ها را به تهران برسانید؛ و ما دیروقت به تهران رسیدیم. بعد آقا گفته بودند: من دیدم این بچه نمی‌تواند روزه بگیرد. می‌خورد و اهمیت روزه برایش از بین می‌رود. [اینجا]
مسأله ۱۷۱۵ مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد. ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است [امام خمینی]
تابستان حدود چهل سال پیش در قم ساکن بودیم. در چله تابستان ماه مبارک رمضان شروع شد و خواهر بزرگم که خیلی ضعیف و لاغر بود، نه ساله شد و باید روزه می‌گرفت. او پس از افطار کردن اولین روزه‌اش به آقا گفت: من فردا روزه نمی‌گیرم. آقا دنبال یکی از دوستانشان فرستادند و گفتند: امشب این‌ها را به تهران برسانید؛ و ما دیروقت به تهران رسیدیم. بعد آقا گفته بودند: من دیدم این بچه نمی‌تواند روزه بگیرد. می‌خورد و اهمیت روزه برایش از بین می‌رود. [اینجا]
مسأله ۱۷۱۵ مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد. ولى اگر براى فرار از روزه باشد مكروه است [امام خمینی]
+نوشته شده در سه شنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ ساعت ۸:۱۶ ب.ظ توسط اشرفی