سلام چهارم نماز
این سلام بسیار جالب است. من تا اینجا با پیغمبر به عنوان یک رهبر فکری، با "نا" به عنوان یک گروه فکری، با عبادالله الصالحین، به عنوان یک جهت انسانی و اصلاحی رابطه برقرار کرده‌ام. اما همه این‌ها در محدودۀ زمین و بشریت است. در سلام بعدی ما با خارج از محدوده کره زمین رابطه برقرار می‌کینم. السلام علیکم و رحمةالله و برکاته؛ سلام بر همه کسانی که، همه نیروهایی که، همه شعورهایی که، همه آگاهی‌ها و همه قدرت‌هایی که در همۀ هستی و کائنات هستند.
پس در چهارمین سلام، من یک رابطه وجودی با عالم پیدا می‌کنم. نه رابطه فکری و سیاسی و یا ایدئولوژی و حزبی و یا انسانی، بلکه رابطه هستی، رابطه جهانی، رابطه عالمی؛ درست مثل دستگاهی که از کرات دیگر امواج را می‌گیرند و هیچ کس نمی‌داند امواج از کیست. هنگامی که این چهار سلام، چنین فضایی برای من ایجاد می‌کنند، دیگر چهاردیواری که دور من کشیده‌اند، مثل چهار دیواری‌ای که برای قفس بچه درست می‌کنند تا بیرون نیاید، مضحک و احمقانه و بازیچه و حقیر می‌شود.
دکترعلی شریعتی، خودسازی انقلابی، صفحه ۲۷۲، برداشت آزاد [اینجا]
پس در چهارمین سلام، من یک رابطه وجودی با عالم پیدا می‌کنم. نه رابطه فکری و سیاسی و یا ایدئولوژی و حزبی و یا انسانی، بلکه رابطه هستی، رابطه جهانی، رابطه عالمی؛ درست مثل دستگاهی که از کرات دیگر امواج را می‌گیرند و هیچ کس نمی‌داند امواج از کیست. هنگامی که این چهار سلام، چنین فضایی برای من ایجاد می‌کنند، دیگر چهاردیواری که دور من کشیده‌اند، مثل چهار دیواری‌ای که برای قفس بچه درست می‌کنند تا بیرون نیاید، مضحک و احمقانه و بازیچه و حقیر می‌شود.
دکترعلی شریعتی، خودسازی انقلابی، صفحه ۲۷۲، برداشت آزاد [اینجا]
+نوشته شده در چهارشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۱:۱۴ ب.ظ توسط اشرفی