قلب احمق پشت زبان اوست
قال علی(ع): قلب الاحمق وراء لسانه
شارح گوید: احمق از روی اندیشه و تامّل سخن نمی‌گوید بلکه هر چه را شنید، خواه خیر باشد خواه شرّ، به نفع باشد یا به ضرر، بدان تکلّم می‌کند، زیرا قلبش که جای تفکر و اندیشه است در پشت زبان اوست که جای سخن گفتن است، پس در آن فرو رفته و در زیر زبانش پنهان است. بنابراین نمی‌تواند بیندیشد پس سزاوار است که جز در هنگام لزوم سخن نگوید.
میثم بن علی ابن میثم، شرح صدکلمه از نهج البلاغه، برداشت آزاد
حماقت درد بی درمان است
ابتلا رنجی است کان رحم آورد
شارح گوید: احمق از روی اندیشه و تامّل سخن نمی‌گوید بلکه هر چه را شنید، خواه خیر باشد خواه شرّ، به نفع باشد یا به ضرر، بدان تکلّم می‌کند، زیرا قلبش که جای تفکر و اندیشه است در پشت زبان اوست که جای سخن گفتن است، پس در آن فرو رفته و در زیر زبانش پنهان است. بنابراین نمی‌تواند بیندیشد پس سزاوار است که جز در هنگام لزوم سخن نگوید.
میثم بن علی ابن میثم، شرح صدکلمه از نهج البلاغه، برداشت آزاد
حماقت درد بی درمان است
ابتلا رنجی است کان رحم آورد
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۰ ساعت ۵:۴۵ ق.ظ توسط اشرفی