گناه کوچک برای دفع گناه بزرگ
حافظ ناقد جامعه دینی زمان خودش بود. خیلی جسورانه فتوا می‌داد به گناهان کوچک، به شرط اینکه گناهان بزرگ مرتکب نشود. این خلاصه اخلاق شناسی حافظ بود. می‌گفت مردم آزاری نکنید، بقیه تقریبا مُجاز است. اگر خواستید، می‌توانید در منزل یک پیمانه شراب بنوشید، مادامی که به دیگران رنجی نرسانید. ما در جامعۀ خود یک حافظ می‌خواهیم تا به مردم بگوید اخلاقی بودن فضولی کردن در کار مردم نیست. بدی‌ها درجات دارند. بدی‌های کوچک داریم، بدی‌های بزرگ داریم؛ به خاطر بدی بزرگ نکردن می‌توان از بدی کوچک چشم‌پوشی کرد.
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه چهارم، دقیقه ۵۰، برداشت آزاد
إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ
بینهایت کوچک‌ها
آیا سیئات فردی حسنات جمعی‌اند؟
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه چهارم، دقیقه ۵۰، برداشت آزاد
إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ
بینهایت کوچک‌ها
آیا سیئات فردی حسنات جمعی‌اند؟
+نوشته شده در یکشنبه ۱۹ دی ۱۴۰۰ ساعت ۶:۲۶ ب.ظ توسط اشرفی