عبادت به جز خدمت خلق نیست
تُکْلِه از حاکمان و اتابکان خوشنام بود. زمانی که بر تخت زنگی نشست، یکی دو سال بیشتر حکمرانی نکرد. آنگاه به فکر افتاد که دست از حکمرانی و عمارت بکشد و به کنجی و صومعه‌ای پناه ببرد و مشغول عبادت بشود. این فکر را با حکیمی درمیان نهاد، آن حکیم براشفت و به تندی گفت: عِبادتْ به جز خدمت خلق نیست!
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه پنجم، دقیقه ۵، برداشت آزاد
انتقاد قرائتی به سعدی و مولوی
سروش، شرح بوستان سعدی، جلسه پنجم، دقیقه ۵، برداشت آزاد
انتقاد قرائتی به سعدی و مولوی
+نوشته شده در یکشنبه ۱۹ دی ۱۴۰۰ ساعت ۷:۷ ب.ظ توسط اشرفی