ادای قرض آقا نجفی قوچانی
ادای قرض آقا نجفی قوچانی
آقا نجفی قوچانی می‌فرمایند بیست و هفت تومان قرض داشتم. به پیامبر و ائمه و معصومین متوسل شدم اما نتیجه نگرفتم. رفتم مسجد و از خدا خواستم قرضم را ادا کند. از مسجد بیرون آمدم. عبابه‌سرکشیده‌ای جلو آمد، پولی داد و رفت. شمردم هیجده قران بود. گفتم خدایا اشتباه نشود قرض من بیست و هفت تومان است؛ آنهم یکجا! اگر خُرد خُرد صدتومان هم بدهی حساب نیست. یک هفته گذشت. از خراسان کاغذی رسید که صدتومان به آخوند حواله کردیم تا بیست و هفت تومان آن را به شما بدهد.
سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، صفحات ۲۲۷ تا ۲۳۲، برداشت آزاد [اینجا] [اینجا]
آقا نجفی قوچانی می‌فرمایند بیست و هفت تومان قرض داشتم. به پیامبر و ائمه و معصومین متوسل شدم اما نتیجه نگرفتم. رفتم مسجد و از خدا خواستم قرضم را ادا کند. از مسجد بیرون آمدم. عبابه‌سرکشیده‌ای جلو آمد، پولی داد و رفت. شمردم هیجده قران بود. گفتم خدایا اشتباه نشود قرض من بیست و هفت تومان است؛ آنهم یکجا! اگر خُرد خُرد صدتومان هم بدهی حساب نیست. یک هفته گذشت. از خراسان کاغذی رسید که صدتومان به آخوند حواله کردیم تا بیست و هفت تومان آن را به شما بدهد.
سیاحت شرق، آقا نجفی قوچانی، صفحات ۲۲۷ تا ۲۳۲، برداشت آزاد [اینجا] [اینجا]
+نوشته شده در یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۱:۲۸ ق.ظ توسط اشرفی