تماشای نور اسفهبدیه
شهودِ موجوداتِ برزخیه، چندان شرافتی ندارد؛ بلکه شرافت، همان رؤیت نفس است، در عین تجرد تام و کامل! زمانی که نفس به تمام حقیقتِ مجردۀ خود هویدا گردد، موجودی مشاهده می‌شود که مقید به زمان و مکان نیست؛ بلکه شرق و غرب عالم را فرا می‌گیرد. این شهود بر خلاف شهود مراحل اولیه، جزئی نیست؛ بلکه از قبیل ادراک معانی است.
مرحوم آقا سید احمد کربلائی از شاگردان معروف و مبرَّز مرحوم آخوند بود. فرمود: روزی در جایی استراحت می‌کردم. کسی مرا بیدار کرد و گفت: اگر می‌خواهی نور اسفهبدیه را تماشا کنی از جای برخیز! چشم گشودم دیدم نوری بی‌حد و اندازه، شرق و غرب عالم را فرا گرفته است. این همان مرحله تجلّی نفس است که به‌صورت نور غیرمحدود مشاهده می‌شود. اللَّهُمَّ ارْزُقْنا!
لب اللباب در سیر و سلوک، حسینی تهرانی، برداشت آزاد صفحه [۳۴] [۲۹]
ما هم اهل بخیه‌ایم
مرحوم آقا سید احمد کربلائی از شاگردان معروف و مبرَّز مرحوم آخوند بود. فرمود: روزی در جایی استراحت می‌کردم. کسی مرا بیدار کرد و گفت: اگر می‌خواهی نور اسفهبدیه را تماشا کنی از جای برخیز! چشم گشودم دیدم نوری بی‌حد و اندازه، شرق و غرب عالم را فرا گرفته است. این همان مرحله تجلّی نفس است که به‌صورت نور غیرمحدود مشاهده می‌شود. اللَّهُمَّ ارْزُقْنا!
لب اللباب در سیر و سلوک، حسینی تهرانی، برداشت آزاد صفحه [۳۴] [۲۹]
ما هم اهل بخیه‌ایم
+نوشته شده در پنجشنبه ۱۶ شهریور ۱۴۰۲ ساعت ۲:۳ ب.ظ توسط اشرفی