مجذوبیت بابا فرج الله
یکی از مجذوبینِ جذبۀ الهیه، بابا فرج الله است. به او گفتند: دنیا را برای ما توصیف کن؛ گفت: از وقتی که چشم گشودم، دنیا را ندیده‌ام تا بتوانم برای شما توصیف کنم. از این شهود که هنوز در ابتدای راه قوت نگرفته است، بـه «حال» تعبیر می‌نمایند. این شهود در اختیاری سالک نیست. ولی در اثر شدتِ مراقبت و با توفیقات الهیه، از حالْ گذشته، به «مقام» می‌رسد. این شهود در اختیار سالک است. البته سالک قوی آن است که در عین شهودِ این احوال، متوجه عالم كثرات بوده و هر دو عالم را اداره نماید. این مرتبه بسیار عالی و رفیع است و دسترسی به آن در نهایت صعوبت و شاید اختصاص به انبیاء و اولیاء دارد. چون در عین اشتغال به نعمت لِى مَعَ اللهِ حالاتٌ لاَ يَسَعُهَا مَلَكَ مُقَرَّب، جلوات و ظهورات أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ از ایشان هویدا می‌گردد. شعر حافط ناظر بر همین مطلب است:
منم که شهرۀ شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
لب اللباب در سیر و سلوک، حسینی تهرانی، برداشت آزاد صفحه [۳۶] [۳۲]
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
منم که شهرۀ شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن
لب اللباب در سیر و سلوک، حسینی تهرانی، برداشت آزاد صفحه [۳۶] [۳۲]
پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
+نوشته شده در یکشنبه ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ ساعت ۶:۸ ق.ظ توسط اشرفی