به خويشتن خطاب مى‌كنم
اى هم‌بازى اطفال، اى سرگرم قيل و قال، اى اسير اصطبل و علف، اى دور از سعادت و شرف، اى محروم از جنّت لقا، عمر به بى‌حاصلى و بوالهوسى گذشت. چه شود گر به خود آيى و ببينى چه كسى؟ چه كسى به در خانه‌ى دوست رفت و نا اميد برگشت؟
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۱۹، برداشت آزاد [اینجا]
مجموعه آثار علامه حسن زاده آملی، دستورالعمل‌های اخلاقی و سیر و سلوک، صفحه ۱۹، برداشت آزاد [اینجا]
+نوشته شده در چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۵۴ ب.ظ توسط اشرفی