علم را از کتاب نگیرید
وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یعَلِّمُکمُ اللَّهُ (بقره ۲۸۲)
انسانی که در مرتبۀ وهم مانده علمش را از کتاب می‌گیرد. اگر به مرتبۀ عقل برسد، نیاز به کتاب و استاد ندارد. چشمه‌هایی از عالم غیب به درون انسان باز می‌شود و به جواب می‌رسد. [اینجا]
کان قندم نیستان شکرم/ هم ز خود می‌روید و هم می‌خورم [مولوی]
عقل، دو عقل است اوّل مکسبی/ که در آموزی چو در مکتب صبی
عقل دیگر بخشش یزدان بوَد/ چشمهٔ آن در میان جان بوَد [مولوی]
مَنْ اَخْلَصَ لِلّهِ اَرْبَعينَ صَباحاً
امی بودن پیامبر کمال است
انسانی که در مرتبۀ وهم مانده علمش را از کتاب می‌گیرد. اگر به مرتبۀ عقل برسد، نیاز به کتاب و استاد ندارد. چشمه‌هایی از عالم غیب به درون انسان باز می‌شود و به جواب می‌رسد. [اینجا]
کان قندم نیستان شکرم/ هم ز خود می‌روید و هم می‌خورم [مولوی]
عقل، دو عقل است اوّل مکسبی/ که در آموزی چو در مکتب صبی
عقل دیگر بخشش یزدان بوَد/ چشمهٔ آن در میان جان بوَد [مولوی]
مَنْ اَخْلَصَ لِلّهِ اَرْبَعينَ صَباحاً
امی بودن پیامبر کمال است
+نوشته شده در چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۵:۳۰ ق.ظ توسط اشرفی