سیلی با دمپایی
روزی دوبار هواخوری داشتیم. یک بار صبح، یک بار عصر! هر بار هم عراقی‌ها آمار می‌گرفتند. تعداد صدنفر در یک آسایشگاه بودیم. هنگام آمار پنج تا ستون بیست نفره در حیاط می‌نشستیم و عراقی‌ها پنج‌تا پنج‌تا می‌شمردند. گاهی با کابل توی کمر بچه‌ها می‌زدند، گاهی هم با دمپایی به صورتشان سیلی می‌زدند. این تنبیه عمومی بود. جدای از اینکه میان توپ سیم خارادار می‌انداختند و می‌زدند. یا روی خرده شیشه‌ها می‌غلطاند و یا از سقف آویزان کردند.
+نوشته شده در پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۱:۱۰ ق.ظ توسط اشرفی