محرومیت از سفره غذا
افراد در مقابل ناملایمات واکنشهای متفاوتی دارند. بخشی از این واکنش به وجود آدمی بستگی دارد. رضا از دوستان صمیمی باطنی بود. در اردوگاه بعقوبه، خبطی کرد که باطنی او را از نشستن در کنار سفرۀ غذا محروم کرد. رضا اصلا به روی خود نیاورد. گوشهای نشست؛ قاشقی در نان فرو کرد و مقابل خود گذاشت. گفت: این به جای دوستان! خندید و خنداند و غذا خورد.
+نوشته شده در یکشنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۸:۲۶ ب.ظ توسط اشرفی