زیارت مرقد امام خمینی
بعد از قرنطینه به زیارت حرم امام رفتیم. وقتی نزدیک مرقد شدیم هریک از رفقا به گونه‌ای خودش را به مرقد رساند. یکی روی زمین افتاد یکی سینه‌خیز رفت. یکی دوید یکی داد زد. یکی بیدا کرد. من وقتی به خودم آمدم دیدم از شبکه‌های ضریح روی مرقد بالا رفته‌ام. احساسی بود که از درون جوشید و این‌گونه تجلی کرد. بعدها عقلایی پیدا شدند که به این کار خرده گرفتند و ما را ملامت کردند اما خاصیت عشق همین است.
ملامت از دل سعدی فرو نشوید عشق
سیاهی از حبشی چون رود که خود زنگ است
ملامت از دل سعدی فرو نشوید عشق
سیاهی از حبشی چون رود که خود زنگ است
+نوشته شده در دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ ساعت ۷:۱ ق.ظ توسط اشرفی