نکات

بود شاهی در زمانی پیش از این

مُلک دنیا بودش و هم مُلک دین [رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً]
اتفاقا شاه روزی شد سوار/با خواص خویش از بهر شکار
بهر صیدی می‌شد او بر کوه و دشت/ناگهان در دام عشق او صید گشت [مولوی]
در عرفان مراد از پادشاه انسان است. ما را فرستادند تا شکار کنیم. خواص و یارانی هم مثل عقل و وهم و قوای گوناگون به ما داده‌اند. آمده بود صید کند، صید شد.
حرف بشنوید
غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود
خویش فربه می‌نماییم از پی قربان عید
خنک آن قماربازی که بباخت هر چه بودش
+نوشته شده در یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳ ساعت ۶:۴۴ ب.ظ توسط اشرفی