شیخ جعفر شوشتری
به پیشنهاد ناصرالدین شاه اقامۀ نماز جماعت مسجد سپهسالار را پذیرفت. چهل هزار نفر در این جماعت شرکت می‌کردند. خواهر شاه سجاده‌ای نفیس با تسبیح گران‌قیمت و چند کیسۀ طلا برایش فرستاد، شیخ قدری از تربت سیدالشّهدا را برداشت و بقیّه را رد کرد. روزی بر منبر با اهل معصیت مباهله کرد و گفت: من یزعم انه لاصانع و لامحشر، فلیقل انی برئ من حول رب جعفر، فان لم یزهق روحُهُ من مکانه، فلیبق علی عصیانه!
شیخ می‌گوید: بعد از حصول به اجتهاد چون در وعظ و منبر مهارتی نداشتم ایّام عاشورا از کتاب روضة الشهداء ملاحسین کاشفی قرائت می‌کردم.
به دلیل بیماری شدید نماز صبح شیخ قضا شد و قضای آن را نزدیک ظهر به جای آورد.
شیخ جعفر شوشتری، مواعظ، صفحات ۱۴تا ۱۹، برداشت آزاد [اینجا]
تحریف واقعه با روضة الشهداء
گفت وَقتٌ نگفت علی الدوام
شیخ می‌گوید: بعد از حصول به اجتهاد چون در وعظ و منبر مهارتی نداشتم ایّام عاشورا از کتاب روضة الشهداء ملاحسین کاشفی قرائت می‌کردم.
به دلیل بیماری شدید نماز صبح شیخ قضا شد و قضای آن را نزدیک ظهر به جای آورد.
شیخ جعفر شوشتری، مواعظ، صفحات ۱۴تا ۱۹، برداشت آزاد [اینجا]
تحریف واقعه با روضة الشهداء
گفت وَقتٌ نگفت علی الدوام
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۱۱:۷ ق.ظ توسط اشرفی