علی نور بصرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
تو بودی مونس جان حسین را روح روان/سر خونین تو را بابا چگونه من نگرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
کدامین سنگین دل درآوردت از پا/به قلب خونینم نهاده داغت را
شدم سیر ای بابا از این دار دنیا/که داغ مرگت سوخت عزیز جان جگرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
به یاد پیغمبر که می‌دیدم رویت/دلم بودی شادان ز خلق نیکویت
سکون قلبم بود ز زور و بازویت/جهان بی تو تاریک بود اندر نظرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
سر و رویت بوسم که گردیده خونین/جمال زیبایت ز خون گشته رنگین
نهم رو بر رویت دلم یابد تسکین/غروبت بود زود ای ستاره‌ی سحرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
ز دستم افسوس ای گل زیبا رفتی/عزیزم لب تشنه از این دنیا رفتی
پر کشیدی از تن سوی طوبی رفتی/تو رفتی من از پی عازم این سفرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
فغان از آن لحظه که از قتل اکبر/با خبر شد زینب از این غم زد بر سر
بیامد بالین شبیه پیغمبر/غروبت بود زود ای ستاره‌ی سحرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
به خیمه برگرداند برادر خواهر را/صدا زد یاران را علی اکبر را
بیایید تا خیمه برید این پیکر را/ندارم من قوت که تنهایش ببرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم [آهنگران]
تو بودی مونس جان حسین را روح روان/سر خونین تو را بابا چگونه من نگرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
کدامین سنگین دل درآوردت از پا/به قلب خونینم نهاده داغت را
شدم سیر ای بابا از این دار دنیا/که داغ مرگت سوخت عزیز جان جگرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
به یاد پیغمبر که می‌دیدم رویت/دلم بودی شادان ز خلق نیکویت
سکون قلبم بود ز زور و بازویت/جهان بی تو تاریک بود اندر نظرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
سر و رویت بوسم که گردیده خونین/جمال زیبایت ز خون گشته رنگین
نهم رو بر رویت دلم یابد تسکین/غروبت بود زود ای ستاره‌ی سحرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
ز دستم افسوس ای گل زیبا رفتی/عزیزم لب تشنه از این دنیا رفتی
پر کشیدی از تن سوی طوبی رفتی/تو رفتی من از پی عازم این سفرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
فغان از آن لحظه که از قتل اکبر/با خبر شد زینب از این غم زد بر سر
بیامد بالین شبیه پیغمبر/غروبت بود زود ای ستاره‌ی سحرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم
به خیمه برگرداند برادر خواهر را/صدا زد یاران را علی اکبر را
بیایید تا خیمه برید این پیکر را/ندارم من قوت که تنهایش ببرم
علی نور بصرم نهال نوثمرم/چگونه نعش تو را بابا به سوی خیمه برم [آهنگران]
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۱۲:۳۸ ب.ظ توسط اشرفی