اشباع غرائز اطفال
تمام قوايی كه در وجود انسان است حكمت و مصلحتی دارند، ما بايد اين غرائز را در حد احتياج طبيعی اشباع كنيم. مقداری انرژی در وجود كودك ذخيره است كه فقط به‌وسيله بازی دفع میشود، حالا انسان نمیگذارد بچه پنج ـ شش ساله برود با بچهها بازی كند، هر مجلسی كه خودش میرود بچه را هم میبرد برای اينكه تربيت شود. جلوی خنده او را میگيرد، جلوی خوراك او را میگيرد. بچه بزرگ میشود در حالی كه احتياجات طبيعی وجودش بر آورده نشده است، تا در سنين بيست و چند سالگی اين قوای ذخيره شده، اين شهوتها و تمايلات اشباع نشده يكمرتبه زنجير پاره میكند. چرا ؟ برای اينكه شما به بهانه مقامات عاليه روح، ساير غرائز او را سركوب كردهايد. توبه عکس این حالت است.
گفتارهای معنوی، مرتضی مطهری، صفحه ۱۱۱، برداشت آزاد
ایدهآلیسم بیشتر از رئالیسم قربانی میشود
گفتارهای معنوی، مرتضی مطهری، صفحه ۱۱۱، برداشت آزاد
ایدهآلیسم بیشتر از رئالیسم قربانی میشود
+نوشته شده در یکشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۳:۳ ب.ظ توسط اشرفی