ای ساربان منزل مکن
ای ساربان منزل مکن جز در دیار یار من/تا یک زمان زاری کنم بر ربع و اطلال و دِمن
ربع از دلم پرخون کنم خاک دمن گلگون کنم/اطلال را جیحون کنم از اشک چشم خویشتن
آن جا که بود آن دلستان با دوستان در بوستان/شد گرگ و روبه را مکان شد گور و کرکس را وطن
ابر است بر جای قمر زهر است بر جای شکر/سنگ است بر جای گهر خار است بر جای سمن
کاخی که دیدم چون ارم خرم‌تر از روی صنم/دیوار او بینم به خم مانندۀ پشت شمن
زین‌سان که چرخ نیلگون کرد این سراها را نگون/دیار کی گردد کنون گرد دیار یار من [امیر معزی]
اشعار ابن قنّه
ربع از دلم پرخون کنم خاک دمن گلگون کنم/اطلال را جیحون کنم از اشک چشم خویشتن
آن جا که بود آن دلستان با دوستان در بوستان/شد گرگ و روبه را مکان شد گور و کرکس را وطن
ابر است بر جای قمر زهر است بر جای شکر/سنگ است بر جای گهر خار است بر جای سمن
کاخی که دیدم چون ارم خرم‌تر از روی صنم/دیوار او بینم به خم مانندۀ پشت شمن
زین‌سان که چرخ نیلگون کرد این سراها را نگون/دیار کی گردد کنون گرد دیار یار من [امیر معزی]
اشعار ابن قنّه
+نوشته شده در چهارشنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۰ ساعت ۲:۱ ب.ظ توسط اشرفی