دعای سفره
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَطْعَمَنِی فَأَشْبَعَنِی وَ سَقَانِی فَأَرْوَانِی وَ صَانَنِی وَ حَمَانِی الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَرَّفَنِی الْبَرَكَةَ وَ الْیُمْنَ بِمَا أَصَبْتُهُ وَ تَرَكْتُهُ مِنْهُ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ هَنِیئاً مَرِیئاً لَا وَبِیّاً وَ لَا دَوِیّاً وَ أَبْقِنِی بَعْدَهُ سَوِیّاً قَائِماً بِشُكْرِكَ مُحَافِظاً عَلَى طَاعَتِكَ وَ ارْزُقْنِی رِزْقاً دَارّاً وَ أَعِشْنِی عَیْشاً قَارّاً وَ اجْعَلْنِی نَاسِكاً بَارّاً وَ اجْعَلْ مَا یَتَلَقَّانِی فِی الْمَعَادِ مُبْهِجاً سَارّاً بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ./ بحارالانوار، جلد۶۳
سپاس خدایی را که به من خوراک داد و سیرم کرد، آبم داد و سیرابم کرد. از من نگهداری کرد و حمایتم کرد. خدایی را حمد و سپاس می‌گویم که برکت و میمنت نعمت‌هایی را که به آن رسیده و ترک کرده‌ام، به من شناساند. پروردگارا این غذا را بر من گوارا گردان؛ نه ناگوار و بیمارىزا؛ پس از آن هم مرا نیرومند و سپاسگزار قرار ده؛ و بر مراقبت بر انجام دستورهایت استوارم گردان؛ و روزى و رزقی نیكو و پربركت و زیستى خوش و پاىدار نصیبم فرما؛ و نیكوكارم كن؛ و آن‌چه را كه در روز رستاخیز به من خواهد رسید، مایه‌ی بهجت و خرسندىم قرار ده؛ به امید رحمتت، اى مهربانترین مهربانان.
صفای سفره
سپاس خدایی را که به من خوراک داد و سیرم کرد، آبم داد و سیرابم کرد. از من نگهداری کرد و حمایتم کرد. خدایی را حمد و سپاس می‌گویم که برکت و میمنت نعمت‌هایی را که به آن رسیده و ترک کرده‌ام، به من شناساند. پروردگارا این غذا را بر من گوارا گردان؛ نه ناگوار و بیمارىزا؛ پس از آن هم مرا نیرومند و سپاسگزار قرار ده؛ و بر مراقبت بر انجام دستورهایت استوارم گردان؛ و روزى و رزقی نیكو و پربركت و زیستى خوش و پاىدار نصیبم فرما؛ و نیكوكارم كن؛ و آن‌چه را كه در روز رستاخیز به من خواهد رسید، مایه‌ی بهجت و خرسندىم قرار ده؛ به امید رحمتت، اى مهربانترین مهربانان.
صفای سفره
+نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۰ ساعت ۶:۳۴ ق.ظ توسط اشرفی