مرگ آگاهی
نفَس‌های انسان، گام‌هایی است که به سوی مرگ برمی‌دارد. حضرت علی(ع) سخنانی از این دست بسیار دارد. مرگ آگاهی کیفیت حضور اولیاء را در دنیا بیان می‌دارد تا آنجا که هر که مقرب‌تر است مرگ آگاه‌تر است و بر این قیاس باید چنین گفت که حضور علی(ع) در عالم عین مرگ آگاهی است. مرگ آگاهی یعنی انسان همواره نسبت به این معنا که مرگی محتوم را پیش رو دارد آگاه باشد و با این آگاهی زندگی کند. زندگی این عالم در میان دو عدم معنا می‌گیرد. عالم پس از مرگ همان عالم پیش از تولد است و انسان در بین این دو عدم فرصت زیستن دارد. زندگی دنیا با مرگ درآمیخته است. روشنایی‌هایش با تاریکی، شادی‌هایش با غم، خنده‌هایش با گریه، پیروزی‌هایش با شکست، زیبایی‌هایش با زشتی، جوانی‌اش با پیری و وجودش با عدم!
برچسب‌ها: پادکست
+نوشته شده در پنجشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۲:۲۰ ق.ظ توسط اشرفی